Η Σπιναλόγκα είναι ένα μικρό νησί το οποίο κλείνει από τα βόρεια τον κόλπο της Ελούντας στην Επαρχία Μεραμπέλλου του νομού Λασιθίου Κρήτης. Το αρχαίο του όνομα ήταν Καλυδών, αλλά μετά την κατάληψη του από τους Ενετούς ονομάστηκε στα λατινικά “spina lunga” (προφορά: σπίνα λούνγκα), που σημαίνει «μακρύ αγκάθι». Από αυτή την ονομασία και με παράφραση το νησάκι πήρε την σημερινή του ονομασία. Οχυρώθηκε άριστα από τους Ενετούς τόσο από κατασκευαστικής και αρχιτεκτονικής άποψης όσο και από απόψεως αισθητικής του όλου τοπίου που και σήμερα ακόμη διατηρεί την ομορφιά του.
Ο Ενετός χαρτογράφος Βιντσέντσο Κορονέλλι υποστηρίζει πως η Σπιναλόγκα δεν ήταν πάντα νησί, αλλά ήταν φυσικά ενωμένη με την γειτονική χερσόνησο Κολοκύθα. Αναφέρει πως το 1526, οι Ενετοί κατέστρεψαν μέρος της χερσονήσου και δημιούργησαν το νησί.
Το 1903, το νησί μετατρέπεται σε νησί των λεπρών και όλοι οι λεπροί της Κρήτης μεταφέρονται εκεί. Μετά την ένωση της Κρήτης με την υπόλοιπη Ελλάδα το 1913, η Σπιναλόγκα έγινε διεθνές λεπροκομείο. Τελικά, έκλεισε το 1957, αφού όλοι οι ασθενείς είχαν θεραπευτεί με τη χρήση αντιβιοτικών.
Η Σπιναλόγκα σίγουρα αξίζει να την επισκεφτείτε τόσο λόγω της φυσικής ομορφιάς της όσο και της μακριάς της ιστορίας.
Σπιναλόγκα
